Στην ψυχολογία του Carl Jung (1875 – 1961), τα αρχέτυπα είναι απόλυτα εξελιγμένα και ανεπτυγμένα στοιχεία του συλλογικού ασυνείδητου. Η ύπαρξη αρχετύπων μπορεί να εντοπιστεί μόνο έμμεσα, μέσα από την παρατήρηση της ιστορίας, της Τέχνης, των μύθων, των θρησκειών ή των ονείρων. Ο Carl Jung αναγνώριζε τα αρχέτυπα ως καθολικά, αρχαϊκά μοτίβα και εικόνες που προέρχονται από το συλλογικό ασυνείδητο. Είναι, σύμφωνα με αυτόν, κληρονομικά στοιχεία και δυνατότητες, που παίρνουν μορφή όταν εισέρχονται στο συνειδητό ως εικόνες ή εκδηλώνονται στη συμπεριφορά κατά την αλληλεπίδραση με τον έξω κόσμο. Είναι αυτόνομες και κρυμμένες μορφές, οι οποίες μεταμορφώνονται, μόλις εισέλθουν στη συνείδηση και εκφράζονται, τόσο μέσα από τα άτομα, όσο και συλλογικά, μέσα από τις διάφορες κουλτούρες.
Ρητό: Όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες δημιουργούνται ίσοι
Βασική επιθυμία: σύνδεση με άλλους
Στόχος: να ανήκουν
Μεγαλύτερος φόβος: να τους αφήσουν απέξω ή να ξεχωρίσουν από το πλήθος
Στρατηγική: να αναπτύσσει σταθερές αρετές, να διατηρεί χαμηλό προφίλ, κοινή λογική
Αδυναμία: η απώλεια του εαυτού του σε μια προσπάθεια να αναμειχθεί ή για χάρη επιφανειακών σχέσεων
Ταλέντο: ρεαλισμός, ενσυναίσθηση, έλλειψη προσποίησης
Ο Συνηθισμένος είναι επίσης γνωστός ως: το καλό παιδί, ο άνθρωπος για όλα, ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, ο ρεαλιστής, ο σκληρός δουλευτής, ο ακέραιος πολίτης, ο καλός γείτονας, η σιωπηλή πλειοψηφία.
Σε αυτό το αρχέτυπο, μπορούμε να συναντήσουμε πολλές συγκρούσεις. Μία πολύ βασική σύγκρουση, είναι ότι παλεύει να δείξει τον εαυτό του και την επόμενη στιγμή αρνείται να ξεχωρίσει από το πλήθος. Το ίδιο το μόττο του, ενεργεί πολλές φορές σαν τροχοπέδη, καθώς «όλοι είναι ίσοι» – πώς μπορεί να υπάρχει διαφορά;
Αυτό το εσωτερικό ερωτηματικό – πιστεύω, σε μία δουλειά ομαδικότητας ή σε μία κοινωνία που το επικροτεί, θα μπορούσε να δουλέψει εκπληκτικά. Αν όμως βρίσκεται σε ένα εργασιακό περιβάλλον με ανταγωνιστικό πνεύμα ή σε μία κοινωνία έντονης κοινωνικής διάκρισης, θα λειτουργήσει μέσα του με έντονη συναισθηματική τριβή. Όταν πληγωθεί, αναπτύσσεται έντονα ο φόβος του, που είναι πως εξορίζεται από το σύνολο, το οποίο από τη μία πλευρά θέλει να υπηρετεί, αλλά, από την άλλη, τον θυμώνει η έλλειψη των αρετών που διακρίνει σχεδόν ακαριαία αυτό το αρχέτυπο.
Συχνά, ο ρεαλισμός του σοκάρει και ειδικά αν συσχετιστεί με την έλλειψη προσποίησης που τον διακατέχει, θα τον κάνει να δείχνει στους άλλους στεγνός και αυστηρός. Ο ρόλος του «καλού παιδιού» θα συγκρούεται με τη βαθιά ενσυναίσθηση. Θα διακρίνει καθαρά, όμως, με την έλλειψη κοινωνικών διαχειρισμών, ο λόγος του θα καταλήγει να κατηγορείται για ωμότητα. Το «καλό παιδί» μέσα του θα υποφέρει και θα μπαίνει στην αδυναμία του, που είναι η ανάμειξη σε σχέσεις που δεν επικροτεί στην πραγματικότητα. Στη συνέχεια, θα νιώθει πως χάνει τον εαυτό του, θα κλείνεται και ξανά από την αρχή.
Είναι πολύ πιθανό να πέσει σε αυτή την επαναλαμβανόμενη λούπα πάρα πολλές φορές στη ζωή του. Η ανάγκη του να ανήκει, θα τον ταλανίζει, θα μείνει πιστός, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να μισεί τους ανθρώπους ή την εταιρία ή μία κατάσταση όπου θεωρεί ότι δεν εκτιμήθηκε η προσήλωσή του. Έτσι, θα νιώθει ένα «ορφανό» στη γη και πολύ συχνά θα βασανίζεται από μοναξιά. Ακόμα και όταν του δίνεται η προοπτική για κάτι άλλο, ώστε να αλλάξουν οι καταστάσεις, θα δυσκολευτεί να μετακινηθεί, διότι ταυτίζεται εύκολα και έχει δυσκολία να λειτουργήσει αντιδραστικά σε μεγάλα και καθοριστικά γεγονότα.
ΙΑΜΑ ΑΡΧΕΤΥΠΟΥ
Σουγκιλίτης – για να καθαρίσει από αρνητικές ενέργειες και νοητικές πεποιθήσεις
Μπλε Φθορίτης – ώστε να δει καθαρότερα και πιο αποταυτισμένα
Μαλαχίτης – για να μπορέσει να δώσει ώθηση στον εαυτό του να μετακινηθεί προς νέους προσανατολισμούς
Λαβραδορίτης – για να μπορέσει να διακρίνει τη μοναδικότητά του και να αντιληφθεί τις γέφυρες που μπορεί να δημιουργήσει προς άλλους δρόμους.
Αχάτης Μποτσουάνα – για να αναζωογονηθεί, να αναπτερωθεί και να βρει τη χαρά μέσα του
Κρύσταλλος Σκελεθρικός – για να μπορέσει να αναγνωρίσει πού έχει τοποθετήσει τον εαυτό του σε διάφορα πεδία και πώς τον διαχειρίζεται