Σε μια εποχή όπου ο ναρκισσισμός μεγαλουργεί βλέπουμε φαινόμενα που θυμίζουν της αρένες της αρχαίας Ρώμης.
Με συγκλονίζει ο τρόπος αντιμετώπισης που έχει ο θύτης, ο οποίος παίρνει με άνεση τον ρολό του έντιμου προστάτη.
Αναρωτιέμαι ποσό κοστολογείται τελικά η αξία ενός ανθρώπου, η αξιοπρέπεια του; Που είναι η ψυχική ηθική αυτών που επιλεγούν να δουν βίντεο με θεματική κακοποίησης;
Αντικρίζω ξεκάθαρα το ποσό η συναισθηματική αντίληψη έχει επηρεαστεί από την ηλεκτρονική επικοινωνία, έχει μουδιάσει ένα μεγάλο ποσοστό από την γκάμα των συναισθημάτων. Καταλήξαμε να εκφραζόμαστε με ένα “καλά είμαι”, με ένα “έλα τώρα, δεν βαριέσαι”, μήπως έχετε αναρωτηθεί πόσο θυμό, πόση θλίψη και σκληρότητα κρύβουν αυτές οι κλασικές ατάκες;
Η άρνηση να έρθουμε σε επαφή μα τα γνήσια συναισθήματα μας ωθεί να αναζητήσουμε κάποιον ή γενικά κάτι για να πετάξουμε πάνω του όλα αυτά τα αρνητικά ασυνείδητα συναισθήματα.
Τα ένστικτα που έχουμε έως άνθρωποί, ως ένα σημείο είναι κάτι καταπληκτικό, γιατί αυτά είναι που θρέφουν το πάθος για τη ζωή, που ξυπνούν την εγρήγορση. Η δυσκολία ξεκίνα από την άρνηση επαφής με αυτά, έτσι μεταμορφώνονται σε άγρια πάθη και τάσεις αυτοκαταστροφής. Ταυτόχρονα έχουμε πληγές από τα παιδικά μας χρόνια, αλλά και αυτές συνήθως αρνούμαστε να τις αγγίξουμε, αρνούμαστε να τις επεξεργαστούμε, έτσι ενσωματώνονται και αυτές στα αρνητικά ασυνείδητα κομμάτια μας. Κατανοείται την σκληρότητα που αποκτά αυτό το κράμα μέσα μας.
Τα παιδιά και οι έφηβοί που μεγαλώνουν από γονείς που αρνούνται την προσωπική επεξεργασία τείνουν να απορροφούν την ατομική ασυνείδητη σκληρότητα των γονιών ακόμα και αν είναι στραμμένη μόνο προς τον εαυτό τους. Αν προσθέσουμε και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια τα οποία εκπαιδεύουν στην συναισθηματική αδιαφορία, καθώς σε αρκετά από αυτά σκοτώνεις πατώντας ένα κουμπί, έτσι απλά ο θάνατος γίνεται παιχνίδι.
Αυτός ο ακρωτηριασμός από την ενσυναίσθηση και τη διαδικασία του πένθους τα οδηγεί σταδιακά σε έλλειψη σεβάσου προς την ζωή, εύκολα θα χτυπήσουν ένα ζώο ή θα αναζητήσουν γιουτιουμπερ που χρησιμοποιούν αδύναμες ομάδες προς όφελος τους.
Οι πονεμένοι γονείς θα δημιουργήσουν θυμωμένα παιδιά και οι θυμωμένοι γονείς θα δημιουργήσουν πονεμένα, θλιμμένα παιδιά.
Οι ρόλοι αυτοί όπως καταλαβαίνετε αλλάζουν συνεχώς από τον ένα πόλο στον άλλο
Όμως είναι σίγουρο ότι πάντα θα αναζητείται ένα θύμα και ένας θύτης.
Ένα σημαντικό βοήθημα για να ξεμουδιάσει το συναίσθημα είναι να αρχίσετε να παρατηρείτε τον τρόπο που το εκφράζετε και να εμβαθύνετε σταδιακά όλο και σε μεγαλύτερη συναισθηματική γκάμα. Έστω και αν δεν είστε σίγουροι για το πόσο ακριβείς είστε, αρχίστε και αφήστε την διαδικασία να ωριμάσει μέσα σας, και μόνο αυτή η συνειδητή άσκηση μπορεί να σας βοηθήσει να αναθεωρήσετε πολλές πράξεις και σκέψεις σας.