Ευτυχία: ένα προϊόν εκατομμυρίων. Πολλοί μεσάζοντες δήλωσαν ότι την κατείχαν και μέσα από τεχνικές και μεθόδους θέλησαν να μας δείξουν τον τρόπο να την κατακτήσουμε και εμείς τρέξαμε, όλοι εμείς οι πεινασμένοι της ζωής, να αγοράσουμε λίγη από αυτήν, με όποιο κόστος. Μα εκείνη πάλι μας ξέφυγε, όπως έγραψε και η μοναδική Κική Δημουλά:
«Η ευτυχία; άπιαστη σου λέω. Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα αυτής της μεγαλοκυρίας που λέγεται ευτυχία. Μου έχει σπάσει τα νεύρα με όσα ισχυρίζεται απολογούμενη που με έστησε. Ότι τάχα ήρθε, αλλά εγώ είχα το νου μου σε τούτο και σε κείνο, ενώ εκείνη με περίμενε σε τούτο και σε κείνο, κι όπως μου τα προσδιόρισε, με περίμενε σε πράγματα αδύνατα να συμβούν, εκεί ακριβώς δηλαδή που είχα το νου μου. Κι αυτός ήτανε, λέει, ο λόγος που την προσπέρασα. Άλλοτε πάλι, επιμένει πως ήρθε, στάθηκε λέει έξω από κάτι ιστορίες, στις οποίες εγώ είχα μπει ήδη μέσα, είχε τη διάθεση να πηδήξει από το παράθυρο και να μπει, αλλά ήταν τόσο υπερυψωμένη η δυσπιστία μου που δεν το τόλμησε. Άλλη δικαιολογία, τραβηγμένη από τα μαλλιά, πως εγώ χτύπησα πολύ σιγά την πόρτα της και δε με άκουσε ή ότι χτύπησα πολύ δυνατά την πόρτα της, φοβήθηκε και δεν μου άνοιξε, και τι ψεύτρα, Θεέ μου, ότι χτύπησα λάθος τη διπλανή της πόρτα και βλέποντάς με να καθυστερώ, συνεπέρανε ότι το λάθος μου βγήκε σε καλό και δεν ήθελε να το διακόψει.»
Άπιαστη λοιπόν αυτή η μεγαλοκυρία και εμείς πέφτουμε από το ένα φιάσκο στο άλλο, χτυπάγαμε πόρτες, περιμέναμε σε χώρους αναμονής, μας πετούσαμε σε αγκαλιές που μας την τάζανε αλλά εντέλει μέναμε με μία προσμονή που ταλάνιζε την ψυχή μας. Γιατί άραγε, ήταν το κάρμα μας; Δεν ήταν γραπτό μας; Μας ματιάσανε; Ή μήπως γιατί ψάχνουμε να βρούμε τη δική μας ευτυχία αγοράζοντας από την ευτυχία των άλλων; Μήπως γιατί ό,τι καλό και όμορφο και αν μας συμβαίνει είναι λιγότερο από αυτό που συμβαίνει σε κάποιον άλλον;
Μήπως γιατί πιο πολύ είμαστε θυμωμένοι για ότι δεν έχουμε, παρά ευγνώμονες για ότι έχουμε;
Μήπως γιατί τοξικές συμπεριφορές που δεχτήκαμε δεν δώσαμε χώρο και χρόνο για να τις μετατρέψουμε και δε θέλαμε να τις πετάξουμε και εμείς στον επόμενο;
Μήπως γιατί ο αντίπαλος και ο ανταγωνιστής έγιναν πιο σημαντικοί από τον σύμμαχο και τον φίλο; Μήπως γιατί η μοναξιά έγινε εντέλει τρόπος ζωής;
Μήπως γιατί τα όνειρα μας τα βουλιάξαμε στο πηγάδι του ατσαλάκωτου ειδώλου; Μήπως γιατί παραδώσαμε τα ιδανικά μας στην μαζική κοινωνική άποψη;
Τόσα “μήπως” και η ευτυχία ακόμα άπιαστη.
Ένα σημαντικό στοιχείο για να πλησιάσουμε την ευτυχία είναι η προσωπική επανάσταση και αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να απολογούμαστε πουθενά για την διαφορετικότητά μας.
Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε τρόπους να βουλευτούμε σε θέσεις, στάσεις και συμπεριφορές που δεν είναι δικές μας.
Η ετυμολογία της λέξης ευτυχία, “ευ” και “τύχη,” σημαίνει καλή τύχη, όμως η ευτυχία δεν είναι, σε αυτήν την περίπτωση τουλάχιστον, κάτι που θα έρθει έξω από εμάς, Είναι καθημερινή εσωτερική δουλειά και μόνο μέσα από την εσωτερική επανάσταση μπορεί να γίνει.
Όρισε το χρόνο σου ώστε να βρίσκεσαι με σημαντικούς και αγαπημένους ανθρώπους για σένα. Κανένας δεν είναι δεδομένος – πες σε αυτούς τους ανθρώπους πώς νιώθεις τώρα!
Εξάλλου ισχυρή κοινωνική δεσμοί δημιουργούν θετικά συναισθήματα!
Απόλαυσε δημιουργικά το χρόνο σου η μοναχικότητα μπορεί να προσφέρει στιγμές αναλαμπής στον πνεύμα, στιγμές δημιουργικότητας για να δώσεις στο χώρο σου ιδιαίτερες χειροποίητες πινελιές, στιγμές αυτοφροντίδας οι οποίες είναι πολύτιμες για την ψυχική και τη σωματική υγεία. Άκουσε, μουσική, διάβασε ή μην κάνεις τίποτα – είναι και αυτό μία μεγάλη απόλαυση.
Η μοναχικότητα δεν είναι απομόνωση και το να είσαι άνετα με τον εαυτό σου είναι σίγουρο ότι μπορεί να σου δώσεις στιγμές ευτυχίας, όμως είναι εξίσου σημαντικό να υπάρχουν στοιχεία διασκέδασης και κοινωνικοποίησης. Θυμήσου τη χαρά που έπαιρνες ως μικρό παιδί από τόσο απλά πράγματα, δανείσου λίγη από την αυθόρμητη ευτυχία του τότε και κάνε ένα περίπατο σαν να βλέπεις πρώτη φορά το πάρκο, το δέντρο, τον ουρανό.
Μην ξεχνάς ότι εμείς επιλέγουμε κάποιες φορές να χαθούμε στην ματαίωση μας.
Ο θυμός μπορεί κάποιος φορές να είναι κινητήριος δύναμη, πολύ συχνά όμως μπορεί να εκφραστεί ως μια εσωτερική φωτιά που μας κάνει να σιγοβράζουμε και να υπερκαταναλώνουμε την ενέργεια μας, είτε γιατί παλεύουμε να συγκρατήσουμε τον θυμό, είτε από την δυνατή έκρηξη που θα κάνουμε κάποια στιγμή και θα καταστρέψουμε μέσα μας και γύρω μας ότι έχουμε κοπιάσει να χτίσουμε.
Εννοείτε ότι δεν σου ζητάω έτσι απλά να συγχωρέσεις αυτούς που σε πλήγωσαν. Είναι σημαντικό όμως να δουλέψεις με κάποιον ειδικό πάνω σε αυτό το ψυχικό σου κομμάτι γιατί χάνεις την πολύτιμη ενέργειά σου.
Θυμήσου ξανά τα ιδανικά και το όνειρά σου. Ποτέ δεν είναι αργά να αρχίσεις κάτι νέο και φρέσκο για σας να μπείς σε μία ομάδα με κοινό όραμα. Μην ξεχνάς, το όραμα δίνει χαρά στην ψυχή!
Προσπάθησε όσο και όπως μπορείς να αφήσεις τον πόνο του παρελθόντος, όπως και τις κούφιες προσδοκίες του μέλλοντος. Ζήσε το τώρα όπως μπορείς.
Μην μειώνεις την όποια στιγμή. Κάθε λεπτό, αν είσαι σε παρουσία, είναι εν δυνάμει μεγαλειώδες. Γίνε επαναστάτης σε ότι σε έχουν μάθει ότι είσαι και μάθε εσένα από την αρχή. Έτσι θα γίνεις ο δημιουργός της προσωπικής σου ευτυχίας. Γίνε επαναστάτης με αιτία – την πιο σημαντική αιτία που μπορεί να υπάρχει: Εσένα.