Οι περισσότεροι από εμάς εκπαιδευτήκαμε να περιορίζουμε τον εαυτό μας.
Αντί να μας επιτραπεί να ξεδιπλώσουμε το δυναμικό μας δεχτήκαμε επίπληξη όταν πήγαμε να το εκφράσουμε και κάπως έτσι δεν μάθαμε πότε ποιο είναι εν τέλει το δυναμικό που υπάρχει μέσα μας .
Πεισθήκαμε για την μετριότητα μας και αποδεχτήκαμε την όποια συνθήκη, μειώσεις εις βάρος μας και μάλιστα το ενστερνιστήκαμε τόσο που κάνουμε και χωρατά για τον εαυτό μας.
Σίγουρα το να μπορείς να γελάς με σένα κάποιες φόρες δρα ανακουφιστικά και ταυτόχρονα δείχνει αναπτυγμένη ψυχική παιδεία. Έξαλλου είναι ένας από τούς θετικούς μηχανισμούς άμυνας.
Η διάφορα έγκειται στο ποσό αυτό το χιούμορ εμπεριέχει ίχνη από κακοποιητικές συμπεριφορές που έχουμε δεχτεί, όπως και από τοξικές συναισθηματικές παρενέργειες.
Μήπως αυτοσαρκαζόμαστε για να αποφύγουμε την τυχόν προσβολή και την ματαίωση από τους άλλους;
Αναγνωρίζω ότι το να κατακτήσουμε τον αυτοσεβασμό είναι μια επώδυνη διαδικασία. Γιατί χρειάζεται να αναγνωρίσουμε και να συνδεθούμε συνειδητά με τα παιδικά τραύματα που έχουμε κρύψει βαθιά στο ασυνείδητο μας
Η ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας δεν είναι κάτι έμφυτο άλλα πλάθεται σταδιακά και αναπτύσσεται ανάλογα με τις συνθήκες και τις καταστάσεις που βιώσαμε από τα πρώιμα παιδικά μας χρονιά.
Η οικογένεια ασκεί τεράστια επίδραση στην εικόνα που έχουμε για εμάς όμως εξίσου σημαντικό ρόλο θα παίζουν και τα κοινωνικά δεδομένα, τι θεωρείτε δηλαδή έξυπνο, όμορφο, καλό, κτλ. και φυσικά η ιδιοσυγκρασία μας. Όλες αυτές οι επιρροές μαζί λειτουργούν καθοριστικά στην εδραίωση της ψυχικής μας ταυτότητας και με αυτά τα ίδια υλικά θα δημιουργήσουμε και την βασική προβολική εικόνα μας. Μπορεί με την πρώτη μάτια να σας φαίνονται διαφορετικά, άλλα αν κοιτάξετε με προσοχή θα διακρίνετε τα κοινά σημεία .
Ο αυτοσεβασμός συνυπάρχει με την αυτοπεποίθηση και η αυτοπεποίθηση ενός ατόμου επηρεάζεται από της κοινωνικές νόρμες.
Θα πάρω λίγο αυθαίρετα κάτι που αναφέρει ο Αριστοτέλης.
Εκείνος που μπορεί να ζήσει ολομόναχος έξω από κάποιο κοινωνικό σύστημα είναι η Θεός η θηρίο. Παρακολουθούμε σχεδόν σαστισμένοι ότι εδώ και καιρό διάφορα κοινωνικά φαινόμενα βρίσκονται σε έξαρση. Ένα από αυτά είναι η απίστευτη βία μέσα στον γάμο και γενικά στις σχέσεις
Βλέπουμε τα θεριά να πετούν από πάνω τους την αθώα προβιά και να βρυχώνται απειλητικά σε οποίον βρεθεί στον δρόμο τους και εδώ αναρωτιέμαι , μήπως το ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν δεχτήκαμε το συναίσθημά του σεβασμού από τα παιδικά μας χρονιά διαστρέβλωσε τον τρόπο που αντικρίζουμε έως ενήλικες εμάς και τους άλλους;
Μήπως μπαζώσαμε της ψυχικές μας τρύπες με τοξικές συναισθηματικές απομιμήσεις; Μήπως εν τέλει το συναισθηματικό υλικό που δεχτήκαμε από τα πρώιμα παιδικά μας χρονιά δεν ήταν ποιοτικό και έτσι δεν μπόρεσε να μας θρέψει, έτσι η αυτοπεποίθηση τείνει να γίνεται ναρκισσισμός και ο αυτοσεβασμός τείνει να μεταμορφώνεται σε ατομικισμό;
Ίσως οι γονείς να προσπαθούσαν να κάνουν το καλύτερο που μπορούσαν άλλα αν για παράδειγμα η μητέρα δεχόταν απαξιωτικά σχόλια από τον σύζυγο της για της ικανότητες της και αισθανόταν να πνίγεται στο γάμο της. Αν ο πατέρας αισθανόταν ότι δεν κατάφερε να υλοποιήσει τα όνειρα του και βίωνε ματαίωση και ακύρωση από τους γύρω του. Μήπως γενικά συναισθήματα όπως η μοναξιά, ο θυμός ,η απαξίωση, η απάρνηση της ιδίας της ζωής που βίωνα, ίσως ανομολόγητα και αφανέρωτα ακόμα και από τον ίδιο τον εαυτό τους οι σημαντικοί άλλοι για σένα αποτυπώθηκαν στο ασυνείδητο σου και τάιζαν στα κρυφά το θεριό μέσα σου;
Πως μπορούμε όμως να μεταλλάξουμε αυτά τα ασυνείδητα τοξικά συναισθήματα σε καλύτερα ποιότητας υλικά;
Φυσικά το πρώτο είναι να είμαστε συνειδητή στην απόφαση της εσωτερικής μας αλλαγής και με θέληση να δουλέψουμε με τα συναισθήματα που θα βγουν στην επιφάνεια μερικές πρώτες οδηγίες που βοήθησαν και έμενα είναι
Μην κρίνεται
είναι γνωστό ότι όσο λιγότερη αυτογνωσία υπάρχει τόσο πιο εύκολα γίνεται η κριτική η κατάκριση και η επιθέσει στον οποίο άλλον πολλές κοινωνικές συναναστροφές δομούνται πάνω στην κριτική άρα άμεσος ερχόμαστε στην επόμενη οδηγία
Επιλέξτε σοφά των κοινωνικό σας περίγυρο
προσπαθήστε όσο μπορείτε να απεχετε από το αλληλολυντσαρισμα επιλέξτε ανθρώπους που έχουν την ψυχική διάθεση να αναγνωρίσουν τα θέματα τους και να δουλέψουν με αυτά
Μην ενδίδετε στην προφανή εικόνα
κάποιες φόρες όσο πιο συμπαγείς και αμετακίνητη είναι η εξωτερική εικόνα όπως και οι απόψεις του τόσο πιο διάτρητος είναι ο ψυχισμός του ατόμου
Αξιόπιστος λόγος
πες αυτά που μπορείς να υποστηρίξεις με τα λογία σου άλλα και της πράξεις σου πάρε τον χρόνο που χρειάζεσαι για να στοχαστής πριν δεσμευτής σε κάποια υπόσχεση
Πρόσεχε την υγειά σου
πολλές φορές η έλλειψη αυτοεκτίμησης δημιουργεί άρνηση προς την φροντίδα του εαυτού
Αργά και σταθερά μπορούμε να αλλάξουμε την οποία εσωτερική τοξικότητα να γίνουμε καλύτερη για εμάς και τους γύρο μας Σίγουρα υπάρχουν ασυνείδητες επιρροές από το συλλογικό ασυνείδητο της κοινωνικής βίας άλλα εντελή η επιλογή είναι δική μας εμείς θα διαλέξουμε ποιο κομμάτι μας θα θρέψουμε το θεϊκό η το θεριό
Αριστοτέλης (384 π.χ. – 322 π.χ. )
Πολιτικά Α, 1253.a8
ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι’ αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός.
Εκείνος δε που δε μπορεί να ζει μέσα στην κοινωνία με τους άλλους ή αυτός που δεν έχει ανάγκη από τίποτε, αυτός δεν έχει καμιά θέση στην πόλη, γιατί είναι ή θηρίο ή θεός.
Πολιτικά Α, 1253.a25, μετάφρ. Β. Μοσκόβης, Αριστοτέλους Πολιτικά. Ι–ΙΙ (1989)
ΒΙΚΙΦΘΕΓΜΑΤΑ
Ο Αριστοτέλης αναφέρθηκε στην πόλη στο έργο του με τίτλο Πολιτικά. Ο Αριστοτέλης θεωρούσε ότι πόλη είναι μια φυσική κοινότητα. Επιπλέον, θεωρούσε ότι η πόλη μπορεί να είναι μεγαλύτερης σημασίας ως προς την οικογένεια η οποία με τη σειρά της είναι πριν από το άτομο, καθώς «το σύνολο πρέπει αναγκαστικά να προηγείται του μέρους».[27] Επίσης, είναι ευρέως γνωστό ότι δήλωσε ότι «ο άνθρωπος είναι από τη φύση του ένα πολιτικό ζώο». Ο Αριστοτέλης συνέλαβε την πολιτική σαν έναν οργανισμό και όχι σαν μια μηχανή, και ως μια συλλογή από μέρη τα οποία δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς τα υπόλοιπα. Η αντίληψη του Αριστοτέλη για την πόλη είναι οργανική, και θεωρείται ένας από τους πρώτους που συνέλαβε την πόλη με αυτόν τον τρόπο.[28]